Δέκα ερωτήσεις για τον συγγραφέα Γιώργο Τσοπανάκη και το βιβλίο του “Ολυμπιακοί Αγώνες“.

1. Πες μας λίγα λόγια για σένα.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, όπου και κατοικώ ως σήμερα. Διαβάζω συνεχώς, αν και ως αναγνώστης έχω το ελάττωμα να αφήνω αρκετά βιβλία στη μέση, αφού σχεδόν πάντα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον κάποιο άλλο βιβλίο. Επίσης είμαι λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και λογοτεχνίας, απ’ όπου και αντλώ την έμπνευσή μου και τη θεματολογία μου ως συγγραφέας.

2.Μετά «Το πιθάρι της Πανδώρας και του Διογένη» επιστρέφεις με το νέο σου βιβλίο με τίτλο «Ολυμπιακοί Αγώνες». Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό το βιβλίο. 

Η υπόθεση του βιβλίου είναι απλή. Οι γνωστοί σε όλους μας θεοί του Ολύμπου αποφασίζουν να κάνουν τους δικούς τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ορίζουν λοιπόν ως κριτή τον Δία και μπαίνουν στη μάχη για το στεφάνι της νίκης, μονομαχώντας μεταξύ τους σε μια σειρά από αθλήματα, όπως στο τρέξιμο, στην αρματοδρομία ή στην άρση βαρών. Είναι ένα αμιγώς κωμικό έργο. Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο μου, έτσι και εδώ, το χιούμορ είναι διαρκώς παρόν, μονάχα αυτή τη φορά ακόμη πιο έντονο και αμεσότερο. Θεωρώ σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα και η διαλογική μορφή του έργου, η οποία έδωσε στους χαρακτήρες τη δυνατότητα να αλληλεπιδρούν κατευθείαν μεταξύ τους, προσδίδοντας στο κείμενο την αμεσότητα και την ευθύτητα του θεατρικού λόγου.

3. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να γράφεις το βιβλίο σου;

Έναυσμα ήταν η επιθυμία μου να γράψω ένα έργο σε διαλογική μορφή. Ίσως ο αγαπημένος μου αρχαίος Έλληνας συγγραφέας είναι ο Λουκιανός, ο οποίος είναι ο εισηγητής του λεγόμενου “σατιρικού διαλόγου”, μιας κωμικής παραλλαγής του πλατωνικού φιλοσοφικού διαλόγου. Πάντα όταν διάβαζα τους διαλόγους του σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να δοκιμάσω την πένα μου σε αυτό το λογοτεχνικό είδος. Ένιωθα ότι ταιριάζει στον τρόπο γραφής μου και στην ιδιοσυγκρασία μου ως συγγραφέα. Και να που δεν είχα άδικο. Από την πρώτη κιόλας στιγμή που άρχισα να γράφω το βιβλίο ένιωσα πολύ άνετα και οικεία με τη διαλογική μορφή. Το διασκέδασα πραγματικά και νομίζω ότι αυτό φαίνεται και στο κείμενο.

4. Για ποιο λόγο να διαβάσουν οι αναγνώστες το βιβλίο «Ολυμπιακοί Αγώνες»;

Κατά τη γνώμη μου ο σημαντικότερος λόγος είναι ότι θα διαβάσουν κάτι πρωτότυπο και αυθεντικό. Αυτό το θεωρώ προσωπικά ως αναγνώστης το νούμερο ένα κριτήριο για την αγορά ενός βιβλίου, αφού ζούμε σε μια εποχή όπου τα περισσότερα βιβλία που κυκλοφορούν είναι ανέμπνευστα και μια από τα ίδια, χωρίς να έχουν να προσθέσουν κάτι νέο και διαφορετικό. Εκτός αυτού, θα περάσουν και ευχάριστα κατά την ανάγνωσή του. Είμαι σίγουρος ότι θα διασκεδάσουν πολύ με τις προσπάθειες των θεών για μια νίκη στους αγώνες.

5. Σε ποιους απευθύνεται το βιβλίο σου;

Όταν γράφω δεν έχω στο μυαλό μου κάποιον συγκεκριμένο τύπο αναγνώστη, οπότε δεν ξέρω εάν μπορώ να απαντήσω κατάλληλα. Θεωρώ πάντως ότι θα το βρουν ενδιαφέρον όσοι αναγνώστες ψάχνουν να διαβάσουν κάτι εναλλακτικό και έξω από τα συνηθισμένα. Επιπλέον, επειδή το χιούμορ και η μυθολογία αποτελούν τους κεντρικούς άξονες του βιβλίου, νομίζω ότι θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα και από όσους αρέσκονται στην ανάγνωση χιουμοριστικών κειμένων καθώς και από τους λάτρεις της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.

6. Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο σου έτσι και στους «Ολυμπιακούς Αγώνες» ο αναγνώστης μεταφέρεται στην Αρχαία Ελλάδα και οι βασικοί χαρακτήρες είναι πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιλέγεις αυτή τη θεματική;

Η διαρκής αναφορά στην αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία δεν πρόκειται για επιλογή αλλά για κάτι που βγαίνει πηγαία από μέσα μου. Είναι ένα στοιχείο που με διέπει ως συγγραφέα και που δίχως αυτό δε μπορώ να εκφραστώ καλλιτεχνικά. Μα έτσι δε συμβαίνει άλλωστε συχνά με τους λογοτέχνες; Μπορούμε να φανταστούμε π.χ τον Ελύτη δίχως τη διαρκή αναφορά στο φως ή τον Καββαδία αντίστοιχα στη θάλασσα; Έχω την εντύπωση ότι και σε αυτούς συνέβαινε κάτι αντίστοιχο με εμένα. Δεν ήταν αυτές οι αναφορές κάτι που επέλεξαν αλλά κάτι που ένιωθαν μέσα τους και τους έβγαινε αυθόρμητα.

7. Το βιβλίο είναι γραμμένο σε μορφή διαλόγων. Θα μπορούσες να το φανταστείς και ως θεατρικό κείμενο;

Ναι, το φαντάζομαι και έτσι, αφού όλα τα θεατρικά κείμενα είναι κατά βάση διαλογικά, όπως δηλαδή και το δικό μου. Έχοντας αυτό εξ αρχής υπόψιν μου, το διαχειρίστηκα κατευθείαν σχεδόν ως θεατρικό. Ήξερα καλά ότι εφόσον είχα επιλέξει να γράψω σε μορφή διαλόγων, οι οποίοι μάλιστα θα περιείχαν αφήγηση, θα είχαν δρώντα πρόσωπα και θα διαδραματίζονταν σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, όπως δηλαδή συμβαίνει στα θεατρικά κείμενα, έπρεπε σε μεγάλο βαθμό να σκεφτώ και να πράξω ως θεατρικός συγγραφέας. Μα δεν είμαι ο μόνος που το φαντάζεται και κατ’ αυτόν τον τρόπο. Έχω παρατηρήσει ότι και οι αναγνώστες το φαντάζονται και έτσι, αφού μου έχουν πει το ίδιο ουκ ολίγοι από αυτούς. Να προσθέσω επίσης, ότι εκτός από θεατρικό κείμενο, το φαντάζομαι και ως κόμικ. Όποιος είναι εξοικειωμένος με τα κόμικ, μια σύντομη ανάγνωση νομίζω αρκεί για να διαπιστώσει αυτό που λέω. Φυσικά δε θα βρει εικόνες, όπως συμβαίνει με τα έργα αυτού του είδους, μα θα εντοπίσει από τις πρώτες κιόλας σελίδες κάποια κατεξοχήν χαρακτηριστικά των κόμικ, όπως τη χρήση φράσεων που παραπέμπουν σε ήχους ή την εναλλαγή σκηνών σαν καρέ.

8. Πιστεύεις πώς άλλαξε κάτι σε σένα, ως συγγραφέα, τα τελευταία δύο χρόνια;

Η μόνη αξιοπρόσεκτη αλλαγή που έχω παρατηρήσει είναι ότι πλέον έχω βρει τα πατήματά μου ως λογοτέχνης, με αποτέλεσμα να προσεγγίζω τα γραπτά μου με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Βέβαια αυτό ήταν αναμενόμενο πιστεύω. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να ξεκινάς να γράψεις το πρώτο σου βιβλίο σε σχέση με το να έχεις ήδη ένα στο ενεργητικό σου. Και μόνο η γνώση ότι είχα καταφέρει να ολοκληρώσω προηγουμένως ένα βιβλίο, μου έδωσε μια γερή ώθηση στην προσπάθειά μου για την συγγραφή ενός νέου. Πλέον, με δύο βιβλία πίσω μου, νιώθω ότι πατάω πιο γερά στα πόδια μου από ποτέ.

9. Καθώς η digital εποχή εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο, πώς φαντάζεσαι το μέλλον του βιβλίου;

Είμαι υπέρ του ηλεκτρονικού βιβλίου, κυρίως για περιβαλλοντικούς λόγους. Η αλήθεια είναι ότι η μαζική παραγωγή έντυπων βιβλίων δεν είναι φιλική προς το περιβάλλον. Αφού διαθέτουμε την τεχνολογία να προχωρήσουμε σε μια νέα μορφή βιβλίου που δε θα είναι ζημιογόνα προς τον πλανήτη, γιατί να μην το κάνουμε; Κατά τη γνώμη μου, θα έρθει η στιγμή αργά ή γρήγορα, που το ηλεκτρονικό βιβλίο θα κυριαρχήσει. Αυτό σίγουρα θα επηρεάσει τον χώρο του βιβλίου, αφού θα αλλάξει τα δεδομένα στην αγορά -όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε αλλαγή- αλλά θεωρώ απλώς επιδερμικά. Ουσιαστικά δε θεωρώ να αλλάξει κάτι. Ένα καλό βιβλίο παραμένει αυτό που είναι, είτε σε ψηφιακή είτε σε έντυπη μορφή. Ας γράφουμε λοιπόν και ας εκδίδουμε καλά βιβλία, και ας είναι σε όποια μορφή θες, ακόμη και σε πηλό, όπως το έπος του Γκιλγκαμές.

10. Σκέφτεσαι να γράψεις κι άλλο βιβλίο στο μέλλον;

Ναι, το σκέφτομαι. Έχω μάλιστα ήδη βρει το θέμα και την πλοκή για το επόμενο βιβλίο μου. Μα ακόμα είναι νωρίς για να πω κάτι συγκεκριμένο, αφού βρίσκομαι σε πολύ αρχικό στάδιο. Το μόνο που μπορώ να πω -αν και νομίζω δε χρειάζεται καν- είναι ότι και αυτό θα διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα.