1. Πες μας λίγα λόγια για εσένα.

Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 26 Οκτωβρίου 1974, ανήμερα Αγίου Δημητρίου, στην γιορτή του πατέρα μου. Σαββατογεννημένη. Από την πλευρά της μητέρας μου κατάγομαι από την όμορφη Λαμία και από την πλευρά του πατέρα μου από τον μοναδικό Λόγγο, Αιγίου. Γράφω και ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Τα πρώτα μου άρθρα άρχισα να τα γράφω 18 χρονών σε εφημερίδες και περιοδικά, κάτι που δεν έχει σταματήσει μέχρι και σήμερα. Το 1992 έφυγα για Βιέννη, όπου έμεινα τελικά για 25 χρόνια. Ξεκίνησα να σπουδάζω Διερμηνεία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αλλά δεν ένιωθα και πολύ στο στοιχείο μου, δεν μου πήγαινε το κλίμα της σχολής. Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μαζί με Ιστορία της Τέχνης. Ωραίες σπουδές, πανέμορφες, ανέμελες εποχές! Μετά από ένα ενδιάμεσο διάλειμμα 4 χρόνων στην Αθήνα,  γύρισα στην αγαπημένη μου Βιέννη, όπου και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Θεατρολογία και στον κινηματογράφο. Η πόλη αυτή με έχει σημαδέψει και σίγουρα ήταν και είναι πηγή έμπνευσης για μένα. Λατρεμένη. Ανακατεύτηκα πολλά χρόνια με τα Συλλογικά της Ομογένειας στην όμορφη αυτοκρατορική πόλη. Ήμουν και μέλος στην μοναδική ελληνική θεατρική ομάδα, όπου έκανα σκηνικά και κοστούμια. Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, άρχισα να σπουδάζω ψυχολογική Αστρολογία, κάτι που άλλαξε αρκετά τον τρόπο που βλέπω την ζωή και τα πράγματα γενικά. Ως αυθεντικό ανήσυχο πνεύμα όμως, δεν έμεινα μόνο σε όλα αυτά. Συνέχισα τις σπουδές μου στον πραγματικά πολύ δημιουργικό τομέα του Digital Illustration και του Digital Marketing. Ναι, είμαι ένα απόλυτα ευαίσθητο άτομο με ότι συμβαίνει μέσα μου και γύρω μου. Όλα με επηρεάζουν και από όλα εμπνέομαι.

2. Συστήσέ μας την ποιητική σου συλλογή “Κάτω από τα σύννεφα”.

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Κάτω από τα Σύννεφα», δεν θα έλεγα πως είναι ακριβώς ποιητική. Θα χαρακτήριζα τα κείμενά μου, σαν μικρές αυτοτελείς και άκρως αυτοβιογραφικές ιστορίες, πεζά κείμενα, μια έντονη κατάθεση του Είναι μου και των συναισθημάτων μου. Είναι ο καθρέπτης μου. Όλα έχουν συμβεί. Είναι η έντονη ανάγκη που ένιωσα, να μοιραστώ δύσκολες και εύκολες στιγμές, κομμάτια από την καθημερινότητα, υπαρξιακά ερωτήματα, φως και σκοτάδι, αγάπες, έρωτες, απογοητεύσεις, την ζωή μου ολόκληρη. Η μαυρόασπρη γυναικεία φιγούρα που κοσμεί τις σελίδες της Συλλογής μου, είναι ένα «αερικό», μια νεράιδα, που ζει, νιώθει, χαίρεται, λυπάται και υπάρχει στον κόσμο αυτό ή και κάποιον άλλο, φανταστικό. Έχει τόσο μακριά μαλλιά που καταλήγουν στην θάλασσα, αυτή που τα ξεπλένει όλα. Δεν έχει όνομα, αφού αλλάζει μορφή αναλόγως με αυτό που βλέπει κανείς κάθε φορά. 

3. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να γράφεις τα ποιήματα της συλλογής αυτής;

Ένα αρκετά έντονο βράδυ στην Βιέννη, έγινε η αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω αυτή την Συλλογή. Ανεβάζαμε τότε ένα θεατρικό έργο, όπου η βασική διακόσμηση ήταν πολλά κρεμαστά σύννεφα κατά το μήκος της σκηνής. Φτιάχνοντάς τα λοιπόν, μετά από ατελείωτες ώρες δουλειάς, κάθισα στην μέση της σκηνής και κοίταζα συνεχώς ψηλά, προσπαθώντας να νιώσω αν πραγματικά είναι όμορφο το αποτέλεσμα, ψάχνοντας μια λέξη, ένα συναίσθημα. Τελικά αυτό που ένιωσα εκείνο το βράδυ ήταν η αιτία που γεννήθηκε αυτή η ποιητική συλλογή.

4. Ποιο ποίημα της συλλογής θα ξεχώριζες και γιατί;

Δύσκολο να ξεχωρίσω ένα μόνο ποίημα. Όλα έχουν την δική τους ιστορία, το δικό τους συναίσθημα. Είναι όλα τόσο αγαπημένα και τα κρατάω σαν μικρά και σπάνια πετράδια στην καρδιά μου, σαν θησαυρό. Αν όμως έπρεπε να διαλέξω ένα, θα επέλεγα το «Φιλί του Λόγγου», την δική μου ερωτική εξομολόγηση προς το χωριό του πατέρα μου, τον Λόγγο μου, που ήταν και είναι πάντα μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα.

5. Σε ποιους αναγνώστες απευθύνεται  το “Κάτω από τα σύννεφα”;

Η «παρθενική» μου Συλλογή «Κάτω από τα Σύννεφα» απευθύνεται σε όλους. Δεν έχει περιορισμούς, δεν φτιάχτηκε για να μιλήσει μόνο σε συγκεκριμένο κοινό. Είναι και ο βασικότερος λόγος που γράφτηκε όσο πιο λιτά, απλά και κατανοητά γίνεται. Έτσι το είχα φανταστεί. Να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά και αυτός που θα το πάρει στα χέρια του να νιώσει πολλά διαφορετικά συναισθήματα, να κλάψει, να γελάσει, να δει εικόνες μπροστά του, να ονειρευτεί, να αφεθεί…

6. Γιατί επέλεξες αυτόν τον τίτλο;

Μια «εσωτερική φωνούλα» μου υπαγόρεψε τον τίτλο «Κάτω από τα σύννεφα»,  εκείνο το έντονο βράδυ στη Βιέννη που ήταν και η αφορμή για να γράψω τα ποιήματα αυτής της συλλογής. Έτρεξα να τον γράψω στο σημειωματάριό μου και μετά όλα άρχισαν να κυλούν το ένα μετά το άλλο, μαγικά…

7. Ποιος/Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου Έλληνες ή ξένοι συγγραφείς/ποιητές; Έχουν επηρεάσει το έργο σου;

Η ποίηση πάντα με γοήτευε. Ίσως γιατί έχει πολύ συναίσθημα και έντονες λέξεις. Ελύτης, Λουντέμης, Καβάφης, Baudelaire και Rilke είναι μερικοί από τους αγαπημένους μου.

8. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

Βιβλία διάβαζα πάντα. Συνήθως 2 ή 3 ταυτόχρονα και κατά προτίμηση αγγλικά, γερμανικά και ελληνικά, στις «γλώσσες μου». Αγαπημένα μου; Δεν είναι και λίγα. Σίγουρα ξεχωρίζω τον μεγάλο Γκάτσμπυ του F. Scott Fitzgerald, την Ρεμπέκα της Daphne Du Maurier, το Όσα παίρνει ο άνεμος της Margaret Mitchell, το Περηφάνεια και Προκατάληψη της Jane Austen, τις μικρές Κυρίες της Louisa-May Alcott , το ένα παιδί μετράει τα άστρα του Μενέλαου Λουντέμη και το Ινφέρνο του Dan Brown.  

9. Ποιος είναι κατα τη γνώμη σου ο ρόλος της ποίησης στην εποχή μας;

Η ποίηση είχε και έχει πολύ σημαντική θέση στην ζωή μας, θεωρώ. Ιδιαίτερα μέσα σε αυτόν τον έντονο και «γρήγορο» τρόπο ζωής, που όλα γίνονται στο πόδι και τα άκρα δεν τηρούνται, αλλά ξεπερνιούνται κατά πολύ, η ποίηση είναι μια μικρή, αλλά απαραίτητη συναισθηματική όαση. Μπορεί να ανυψώσει την καρδιά, να συγκινήσει, να βάλει φρένο σε ότι επιφανειακό και να ηρεμήσει, να προβληματίσει, αλλά με πιο άμεσο τρόπο.

10. Σκέφτεσαι να γράψεις κι άλλη ποιητική συλλογή στο μέλλον;

Δεν σκοπεύω να σταματήσω να εμπνέομαι από την ζωή, το οποίο έχει ως σίγουρο αποτέλεσμα να συνεχίσω να γράφω. Ιδέες υπάρχουν πολλές, για νέες ιστορίες. Ίσως να γράψω αυτοτελείς ιστορίες, υπό την μορφή χρονογραφήματος ή ακόμη και ένα μυθιστόρημα στο άμεσο μέλλον. Αναμείνατε…